Ik zie, ik zie…, wat zie ik eigenlijk….

De workshop start altijd met een persoonlijke introductie en korte beschrijving van hoe de les verloopt. Met behulp van het digitale schoolbord start een introductie van de workshop: werk van fotografen (b.v.Rineke Dijkstra) en kunstenaars vormen de inspiratiebron voor de leerlingen. Kijken, vragen stellen, leren zien, een beetje techniek (en soms geschiedenis van de fotografie) en daarna gaan de kinderen zelf aan de slag. Beeldaspecten spelen een belangrijke rol bij de opdracht: standpunt, compositie, licht en tijd. Na afloop bekijken we de resultaten. In overleg met de school kan er gewerkt worden aan de hand van een thema, bijv. het portret (Picasso), een bepaalde periode (b.v. Gouden Eeuw), geënsceneerde fotografie etc. De resultaten klassikaal besproken en vervolgens uitgeprint (en kunnen digitaal worden aangeleverd). Na de persoonlijke introductie kijk ik met de leerlingen via het digitale schoolbord naar diverse voorbeelden die betrekking hebben tot het thema of onderwerp waar we over werken. Wat zie je al eerste, wat zie je daarna? Waar gaat het over, wat probeert de fotograaf of kunstenaar ons te vertellen? Welke manieren heeft zijn daar allemaal bij gebruikt (beeldaspecten)? En wat vinden de leerlingen er eigenlijk van? Mooi, saai, een beetje gek… Door vragen bij de leerlingen op te roepen en ze anders naar beelden te laten kijken dan ze gewend zijn kunnen ze op hun eigen manier vorm geven aan dromen, gedachten en fantasieën. Ontdekken, proberen en experimenteren staan daarbij centraal. De leerlingen gaan in groepjes aan de slag met de fotografieopdracht, waarbij ik hen ondersteun en daarmee verantwoordelijk ben voor de inhoud van de workshop. De leerkracht blijft verantwoordelijk voor de klas. Tijdens mijn opleiding stond onder andere het uitgangspunt van de Reggio-Emiliabenadering centraal: kinderen zijn gericht zijn op communicatie. Zij drukken zich daarbij niet alleen uit in gesproken en geschreven taal, maar ook via bijv. muziek, beweging, dans en beeldende middelen. Al deze vormen van communicatie zijn van belang, omdat elke vorm zijn eigen zeggingskracht en mogelijkheden heeft. Er is dan ook veel aandacht voor kunstzinnige vorming om kinderen bewust te maken van de vele uitdrukkingsmogelijkheden. Fotografie als middel om gedachten etc. vorm te geven, een verhaal over jezelf te vertellen op je eigen manier. Door te experimenteren (met de camera) te proberen tot nieuwe ervaringen komen. Beeldaspecten zijn daarbij van groot belang, het biedt nieuwe inzichten en mogelijkheden.